- Góry Słonne PLB
- Pogórze Przemyskie PLB
- Dorzecze Górnego Sanu PLH
Obszar Natura 2000 Góry Słonne położony jest niemal w całości na terenie Parku Krajobrazowego Gór Słonnych. Obszar cechuje się ciekawą budową geomorfologiczną. Równolegle ułożone względem siebie grzbiety górskie, zbudowane z utworów skalnych, poprzecinane są głębokimi dolinami, wyrzeźbionymi przez płynące potoki i rzeki. Ostoja ta stanowi idealne miejsce dla osób pragnących wypocząć na łonie natury. Środowisko przyrodnicze jest w dobrym stanie, ponieważ w tej części kraju nie występują duże ośrodki przemysłowe. O atrakcyjności ostoi decydują walory przyrodnicze, dobrze zorganizowana baza noclegowa oraz dobra dostępność komunikacyjna, co daje możliwość swobodnego zwiedzania nieodkrytych miejsc.
Produkty charakterystyczne dla regionu to m.in.:
Prozaiki
To placki mączne, z dodatkiem sody oczyszczonej, potocznie nazywanej kiedyś „prozą”. Tradycja ich wyrobu sięga już ponad 150 lat.
Fuczki
To proste i tradycyjne danie z naturalnych produktów na bazie kiszonej kapusty.
Hreczanyki
Regionalne danie na bazie kaszy gryczanej i mięsa mielonego.
Stolniki
Rodzaj pierogów, których głównym składnikiem jest ziemniak.
Zarzucajka
Prosty posiłek składający się z ziemniaków, marchwi, cebuli i słoniny.
Juszka
Rodzaj regionalnego kompotu otrzymywanego z suszonych owoców. Najczęściej do przyrządzenia napoju wykorzystuje się jabłka, gruszki i śliwki.
Imprezy kulturalne organizowane w regionie promujące tradycje i produkty lokalne to m.in.:
Sanocki Jarmark Jest to impreza kulturalna o wieloletniej tradycji organizowana w Sanoku, wcześniej pod nazwą Jarmark Ikon (eksponujący głównie sztukę ikonopisarską, z której znany jest Sanok oraz Bieszczady). Obecnie wydarzenie jest okazją do to prezentacji sanockich, bieszczadzkich oraz podkarpackich pracowni ikon, artystów ludowych i rzemieślników: garncarzy, kronikarzy, kowali, pszczelarzy, malarzy. Towarzyszy temu degustacja potraw i nalewek regionalnych.
Bartnik Ziemi Sanockiej Od kilku jat w Sanoku odbywa się również Powiatowe Święto Miodu, czyli Bartnik Ziemi Sanockiej. Jest to doskonała okazja do nabycia i skosztowania różnego rodzaju miodów oraz degustacji potraw regionalnych, obejrzenia nowoczesnego sprzętu pszczelarskiego. Organizowane są również konkursy na: najlepszy produkt pszczelarski, wypiek z chleba i ciasto z miodem. Podczas imprezy odbywają się również wykłady związane z historią regionu Ziemi Sanockiej, pszczelarstwem oraz dziedzictwem kulturowym regionu. Park Krajobrazowy Gór Słonnych
Park Krajobrazowy Gór Słonnych, to jedna z największych atrakcji regionu. Ta pokryta w ponad 70% terenami leśnymi forma ochrony przyrody, charakteryzuje się wyjątkowymi walorami przyrodniczymi i krajobrazowymi. Dla ochrony ścisłej, w parku wyznaczono aż 9 rezerwatów przyrody, chroniących cenne gatunki zwierząt i roślin. W parku atrakcję stanowią także naturalnie występujące źródła słonej wody, skąd nazwa Gór Słonnych. Poza aspektami przyrodniczymi, obszar obfituje w liczne zabytki kulturowe w postaci wielu drewnianych cerkwi, czy też dawnych obecnie opuszczonych wiosek. Park krajobrazowy oferuje wiele kilometrów szlaków pieszych oraz szlaków rowerowych wraz ze słynnym szlakiem „Zielone Bieszczady”.
Ekomuzeum „Hołe”
Ekomuzeum, to sieć cennych przyrodniczo i kulturowo obiektów obrazujących osiągnięcia rdzennych mieszkańców. Podążając wzdłuż szlaku, turyści mają możliwość podziwiania walorów przyrody w postaci rezerwatu, pomnika przyrody oraz ścieżki przyrodniczo-edukacyjnej. Odwiedzający na trasie odnajdą także liczne zabytki kulturowe, jak, na przykład cerkwie wraz z cmentarzami.
W przygotowaniu
Literatura:
Svensson L., Mullarney K., Zetterström D., „Przewodnik Collinsa Ptaki”, Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2012
Strony internetowe:
http://www.gdos.gov.pl/files/artykuly/5067/instrukcja_wypelniania_sdf.zip
http://natura2000.gdos.gov.pl/
http://www.widoczek.nets.pl/
http://obszary.natura2000.org.pl/
http://www.zpkprzemysl.pl/
http://www.slonecznebieszczady.pl/
http://wakacjezdzieciakiem.pl/
http://aktualnosciturystyczne.pl/
http://www.bieszczady.net.pl/
http://bistro24.pl/
http://www.wykop.pl/
http://geoserwis.gdos.gov.pl/
Obszar Natura 2000 Pogórze Przemyskie obejmuje fragment najbardziej wysuniętych na zachód pogórzy Karpat Wschodnich - Pogórza Przemyskiego i Pogórza Dynowskiego. Pod względem przyrodniczym jest to najlepiej zachowany obszar pogórzy w Polsce. Ponad 50% powierzchni obszaru zajmują lasy. Najliczniej występuje buk, jodła, świerk, jawor i wiąz górski. Często spotykane są grądy i murawy kserotermiczne. Warto wspomnieć także o naturalnym zachowanym stanowisku brzozy czarnej w Reczpolu. Region jest słabo zaludniony, większość osadnictwa kumuluje się w dolinach rzek, gdzie rozwija się rolnictwo ekstensywne. Największe miasto – Przemyśl – liczy około 65 tys. mieszkańców. Wśród najciekawszych zabytków znajdują się budynki sakralne: kościoły i cerkwie. 
Produkty regionalne wpisane na listę produktów tradycyjnych: Dereń kiszony podkarpacki Dereń jadalny, to krzew rosnący przede wszystkim w lasach grabowych i dębowych. Owoce tego krzewu są owalne lub gruszkowe koloru czerwonego, białego bądź żółtego. Z owoców przygotowuje się kompoty i dżemy. Niedojrzałe owoce kisi się w beczkach, podobnie jak ogórki. Taka metoda przyrządzania derenia jadalnego znana jest już od około 200 lat. Podkarpacki miód spadziowy Gęsty, ciemnobrązowy miód pozyskiwany jest tylko w niektórych miejscach, w tym w rezerwatach znajdujących się na terenie obszaru Natura 2000 Pogórze Przemyskie. Imprezy kulturalne organizowane w regionie promujące tradycje i produkty lokalne to m.in.: Podkarpacki Festiwal Derenia Jest to jedyne takie święto w Polsce i odbywa się w Arboretum w Bolestraszycach, w gminie Żurawica od 2012 roku. Podczas imprezy można skosztować przysmaków przygotowywanych z „polskiej oliwki” m.in.: dereniówki, konfitur z derenia, kompotów, czy słynnego derenia kiszonego, a także wziąć udział w konferencji naukowej pogłębiającej wiedzę na temat derenia i innych mniej znanych roślin jadalnych. Podkarpackie Święto Miodu Od 10 lat odbywa się jesienią w Rzeszowie. Imprezie towarzyszą konkursy na: „Najlepsze pasieki amatorskie i towarowe Podkarpacia”, „Miody pitne i nalewki miodowe wytwarzane w gospodarstwach pasiecznych”. Przybyli goście degustując różne rodzaje miodu oddają swój głos na najsmaczniejszy w ramach konkursu „Który miód najlepiej smakuje?”. Pszczelarze mogą pogłębić swoją wiedzę o właściwościach miodu oraz podyskutować o problemach związanych z branżą biorąc udział w organizowanych wykładach. Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego
Park Krajobrazowy powstał w 1991 roku i zajmuje powierzchnię prawie 62 000 ha. Same lasy zajmują około 64% powierzchni Parku. Pogórza przecinają czyste wody rzek i potoków. Największe rzeki, to San wraz z jej dopływem – rzeką Wiar. Nad Wiarem zobaczyć można odkrywki fliszu karpackiego. Wędrując przez teren Parku natknąć się można na step łąkowy. W Parku Krajobrazowym znajdują schronienie cenne gatunki ptaków. Na terenie Parku istnieją liczne rezerwaty i inne formy ochrony przyrody.
Cerkiew w Kruhelu Wielkim
Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Kruhelu Wielkim jest jednym z wielu zabytków znajdujących się na Szlaku Architektury Drewnianej. Jest uznawana za jedną z najstarszych w Polsce, choć data jej powstania nie jest znana (szacuje się, że wzniesiono ją na początku XVII w.). Po 1946 roku cerkiew niszczała, a dopiero w 1988 roku zaczęto ją restaurować. Przy cerkwi stoi drewniana dzwonnica pochodząca z XVIII wieku.
Cerkiew w Piątkowej
Drewniana cerkiew w Piątkowej wybudowana w roku 1732, to jedna z najpiękniejszych cerkwi w południowo-wschodniej części Polski. Ciekawym elementem cerkwi jest jej zwieńczenie „cebulastymi” kopułami.
Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej
Muzeum powstało w 2005 roku i ukazuje dzieje Przemyśla od przełomu IX i X w., przez okres średniowiecza, aż do roku 1945. Wystawy w muzeum podzielone są tematycznie. Można oglądnąć tu meble, obrazy o tematyce balistycznej, stroje mody męskiej z XIX i XX wieku, sztukę religijną polską i ukraińską – ikony, rzeźby itp.
W przygotowaniu
Literatura:
P. Kunysz. Pogórze Przemyskie i Dynowskie, Przyroda polskich Karpat. Przewodnik krajoznawczy. Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, Marki 2013.
L. Svensson, K. Mullarney, D. Zetterström. Przewodnik Collinsa, Ptaki. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2012. E. Bezzel. Ptaki, Leksykon. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2000.
Strony internetowe:
http://geoserwis.gdos.gov.pl/mapy/
http://natura2000.gdos.gov.pl/
http://www.gdos.gov.pl/files/artykuly/5067/instrukcja_wypelniania_sdf.zip
http://ine.eko.org.pl/
http://obszary.natura2000.org.pl
http://www.zpkprzemysl.pl/
http://www.twojebieszczady.net/warto/ulucz.php
http://www.soborcerkiew.net/
http://www.wrotakarpat.com/
http://www.posada-rybotycka.pl/
http://zamki.res.pl/krasiczyn.htm
http://www.kalwariapaclawska.pl/
http://www.blizne.wiara.org.pl
http://www.muzeum.przemysl.pl/
http://www.minrol.gov.pl
Obszar Natura 2000 Dorzecze Górnego Sanu obejmuje rzekę San od zapory w Myczkowcach aż do Sanoka. Zawiera również dopływy Sanu (nie na całej długości): potok Olszanka, potok Hoczewka, potok Osława oraz dopływy Osławica i Kalniczka (Tarnawka), potok Sanoczek. San jest rzeką meandrującą, jego szerokość waha się między 60, a 120 m. Brzegi rzeki porośnięte są wierzbami. Na odcinku między miejscowościami Pisarowce – Markowce występują szerokie łęgi wierzbowe – wierzba biała i krucha, a w Markowcach grądy ze starymi grabami. Znaczny wpływ na warunki hydrologiczne oraz parametry wody mają zapory w Solinie i Myczkowcach. 
Produkty charakterystyczne dla regionu to m.in.:
Prozaiki
To placki mączne, z dodatkiem sody oczyszczonej, potocznie nazywanej kiedyś „prozą”. Tradycja ich wyrobu sięga już ponad 150 lat.
Fuczki
To proste i tradycyjne danie z naturalnych produktów na bazie kiszonej kapusty.
Hreczanyki
Regionalne danie na bazie kaszy gryczanej i mięsa mielonego.
Stolniki
Rodzaj pierogów, których głównym składnikiem jest ziemniak.
Zarzucajka
Prosty posiłek składający się z ziemniaków, marchwi, cebuli i słoniny.
Juszka
Rodzaj regionalnego kompotu otrzymywanego z suszonych owoców. Najczęściej do przyrządzenia napoju wykorzystuje się jabłka, gruszki i śliwki.
Imprezy kulturalne organizowane w regionie promujące tradycje i produkty lokalne to m.in.:
Sanocki Jarmark
Jest to impreza kulturalna o wieloletniej tradycji organizowana w Sanoku, wcześniej pod nazwą Jarmark Ikon (eksponujący głównie sztukę ikonopisarską, z której znany jest Sanok oraz Bieszczady). Obecnie wydarzenie jest okazją do prezentacji sanockich, bieszczadzkich oraz podkarpackich pracowni ikon, artystów ludowych i rzemieślników: garncarzy, kronikarzy, kowali, pszczelarzy, malarzy. Towarzyszy temu degustacja potraw i nalewek regionalnych.
Bartnik Ziemi Sanockiej
Od kilku jat w Sanoku odbywa się również Powiatowe Święto Miodu, czyli Bartnik Ziemi Sanockiej. Jest to doskonała okazja do nabycia i skosztowania różnego rodzaju miodów oraz degustacji potraw regionalnych, obejrzenia nowoczesnego sprzętu pszczelarskiego. Organizowane są również konkursy na: najlepszy produkt pszczelarski, wypiek z chleba i ciasto z miodem. Podczas imprezy odbywają się również wykłady związane z historią regionu Ziemi Sanockiej, pszczelarstwem oraz dziedzictwem kulturowym regionu. Zapora w Myczkowcach
Zapora przegradza rzekę San i wraz ze zbiornikiem Solina tworzy Zespół Elektrowni Wodnych. Ma 460 m długości i 17,5 m wysokości. Budowa zapory w Myczkowcach rozpoczęła się w okresie międzywojennym, a zakończyła dopiero z końcem lat 50 XX w. Utworzone jezioro ma powierzchnię 2 km2. Żyją w nim pstrągi, trocie, lipienie, okonie, szczupaki, klenie.
Centrum Promocji Obszarów Natura 2000 w Myczkowcach
Celem Centrum jest propagowanie, informowanie i popularyzacja sieci Natura 2000. Centrum w czynny sposób stara się zwiększyć świadomość społeczeństwa na temat programu Natura 2000. Myczkowce, to idealne miejsce do powstania takiego centrum, bowiem znajduje się w pobliżu trzech obszarów Natura 2000.
Bobrowe Jeziorko
Jeziorko powstało na miejscu nieistniejących już wsi – Huczwice i Sukowate. Miejsce zostało przeznaczone do wysiedlenia bobrów, które zakończyło się sukcesem. Specyficzny wygląd i charakter nadają temu miejscu wystające z jeziora pnie drzew.
W przygotowaniu
Strony internetowe:
http://natura2000.gdos.gov.pl
http://geoserwis.gdos.gov.pl/mapy/
http://ine.eko.org.pl
http://obszary.natura2000.org.pl/
http://www.gdos.gov.pl/files/artykuly/5067/instrukcja_wypelniania_sdf.zip
http://www.esolina.pl/index.php/pages/p/12
http://www.parafia-zagorz.pl/
http://www.zagorz.pl/wizytowka.php4
http://pl-pl.facebook.com/pages/Centrum-Promocji-Obszar%C3%B3w-Natura-2000-w-Myczkowcach/1398489307084799?id=1398489307084799&sk=info
http://andrzej-banach.eu/szlaki-turystczne/bieszczady/jeziorko-bobrowe/
http://www.sztetl.org.pl/pl/article/lesko/12,cmentarze/1650,cmentarz-ul-slowackiego-/
http://www.muzeum.sanok.pl/
http://www.minrol.gov.pl/
Obszar Natura 2000 Puszcza Knyszyńska to jeden z niewielu obszarów europejskich, który nie został w znaczącym stopniu przekształcony w wyniku działalności człowieka. To także jeden z największych leśnych terenów w naszym kraju, którego powierzchnia ciągle się powiększa. Puszcza Knyszyńska to jednak nie tylko rozległe kompleksy leśne. To także tereny uprawne, łąki czy torfowiska. Obszar jest szczególnie urokliwym miejscem ze względu na ukształtowanie terenu. Urozmaicona rzeźba terenu w postaci licznych dolin, niecek, wydm oraz sandrów, powstała wskutek topnienia lądolodu. Puszcza Knyszyńska jest niezwykle atrakcyjnym regionem pod kątem turystycznym. Liczne szlaki turystyczne, rowerowe i kajakowe przebiegają przez malownicze doliny i wzniesienia. Region posiada bardzo bogatą ofertę noclegową. Dodatkowo oprócz licznych hoteli, pensjonatów i pokoi gościnnych, dobrze rozwinięta jest sieć gospodarstw agroturystycznych. 
Kiszka ziemniaczana
Kiszka ziemniaczana to tradycyjne danie kuchni podlaskiej. Podstawowym składnikiem potrawy jest drobno utarty ziemniak, do którego dodaje się przyrumienioną cebulę oraz mąkę. Otrzymaną masę uzupełnia się także jajami, czosnkiem oraz przyprawami. Następnie mieszaninę składników umieszcza się we flakach i po obu stronach szczelnie wiąże grubą nicią. Po nakłuciu powierzchni powstałej kiszki, całość piecze się do uzyskania przyrumienionej powierzchni.
Chłodnik podlaski
Chłodnik podlaski to rodzaj regionalnego barszczu, na bazie młodych buraków czerwonych. Warzywa te gotuje się do miękkości dodając soku z cytryny oraz soli. Po ostygnięciu wywaru z buraków, dla otrzymania jasnej barwy, dodaje się mleko bądź kefir, a także kwas buraczany. Dla smaku chłodnik uzupełnia się posiekanym ogórkiem, szczypiorkiem oraz koperkiem.
Pierekaczewnik
Pierekaczewnik to rodzaj ciasta ze słodkim bądź mięsnym nadzieniem. Do przygotowania ciasta używa się typowych składników czyli mąki, żółtek jaj, letniej wody oraz soli. Z pomieszanych składników wyrabia się jednolitą masę, dzieli na dowolną ilość części i rozwałkowuje na bardzo cienkie placki. Wszystkie cienkie placki smaruje się masłem i układa jedno na drugim. Na wierzchnią warstwę nakłada się nadzienie słodkie w postaci twarogu bądź jabłek, lub mięsne czyli pokrojoną i przyprawioną wołowiną bądź baraniną. Całość skręca się do wewnątrz i piecze około dwie godziny.
Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej im. profesora Witolda Sławińskiego
Park Krajobrazowy to rozległy obszar, gdzie dominują iglaste kompleksy leśne, porastające urozmaicony pod względem geomorfologicznym teren. W tym urokliwym miejscu na zwiedzających oprócz charakterystycznych lasów, polodowcowych form terenu w postaci dolin, niecek oraz sandrów czekają również walory kulturowe. Turyści preferujący aktywny wypoczynek, mają możliwość rekreacji korzystając z licznych szlaków pieszych, rowerowych, a także wodnych. W parku znakomicie rozwinięta jest baza noclegowa, w szczególności w postaci gospodarstw agroturystycznych. Dodatkową atrakcję stanowi możliwość zgłębienia wiedzy przyrodniczej regionu poprzez wizytę w siedzibie parku w Supraślu, gdzie zgromadzono interesujące ekspozycje.
Meczet w Kruszynianach
To najstarszy tatarski meczet w Polsce. Dokładna data budowy drewnianej świątyni nie jest znana, lecz szacuje się że obecny meczet wzniesiono w drugiej połowie XVIII wieku, w miejscu poprzedniej budowli.
Arboretum w Kopnej Górze
Arboretum to niewielkich rozmiarów park leśny wraz z ogrodem botanicznym, gdzie występuje około 350 gatunków drzew i krzewów. Na tym obszarze odwiedzający mają możliwość oglądania zarówno naturalnych siedlisk, jak i bogatych zbiorowisk roślinnych, naturalnie niewystępujących w naszym kraju.
Park leśny „Silvarium” w Poczopku
Park leśny w miejscowości Poczopek, to kolejne miejsce w Puszczy Knyszyńskiej, gdzie można podziwiać walory przyrodnicze regionu. Wędrując szlakami parku, turyści mają okazję do napotkania różnych ciekawych obiektów. Wzdłuż tras rozmieszczono punkty oraz plansze informacyjne, pełniące funkcję edukacyjną. Uroku temu miejscu dodają liczne malownicze widoki, rzeźby, chaty oraz nowo udostępniona atrakcja tzw. „Park Megalitów” czyli zbiór polodowcowych głazów narzutowych. Do najbardziej malowniczych punktów parku wiodą specjalne ścieżki zwane „Leśnymi Wędrownicami”, udostępnione zarówno dla spacerowiczów jak i rowerzystów.
Muzeum ikon w Supraślu
Muzeum w Supraślu to miejsce, gdzie zgromadzono około 1200 okazów prawosławnej sztuki sakralnej. Odwiedzając muzeum podziwiać można liczne ikony, freski oraz przedmioty sakralne. Na uwagę zasługuje fakt, że wszystkie zbiory są przedstawione w sposób interaktywny. Ekspozycjom towarzyszy oprawa świetlna, obrazowa oraz efekty dźwiękowe. Zgłębianie wiedzy o prawosławnej sztuce jest możliwe także poprzez oglądanie filmów edukacyjnych o historii świątyni, czy sztuce tworzenia ikon.
W przygotowaniu W przygotowaniu Literatura:
Svensson L., Mullarney K., Zetterström D., „Przewodnik Collinsa Ptaki”, Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2012
Strony internetowe:
http://www.gdos.gov.pl/files/artykuly/5067/instrukcja_wypelniania_sdf.zip
http://www.zielonewrota.pl/
http://atrakcjepodlasia.pl/atrakcje-turystyczne
http://atrakcjepodlasia.pl/tradycje-kuchnia
http://natura2000.gdos.gov.pl/
http://geoserwis.gdos.gov.pl/
http://obszary.natura2000.org.pl/
Góry Słonne charakteryzują się cennymi walorami przyrodniczymi. Charakterystycznym elementem krajobrazu jest dwupiętrowy układ roślinności. Tereny położone poniżej 500 m n.p.m. obfitują w grądy, natomiast wyższej położone obszary porastają lasy bukowe i mieszane lasy bukowo-jodłowe, typowe dla regla dolnego. Wspomniane walory przyrodnicze stanowią doskonałe miejsce dla licznie występującego ptactwa. Gatunki zwierząt z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, występujące na obszarze Natura 2000 Góry Słonne: Ptaki • Włochatka Aegolius funereus • Zimorodek Alcedo atthis • Orzeł przedni Aquila chrysaetos • Orlik krzykliwy Aquila pomarina • Jarząbek Bonasa bonasia • Puchacz Bubo bubo • Lelek Caprimulgus europaeus • Bocian biały Ciconia ciconia • Bocian czarny Ciconia nigra • Pluszcz Cinclus cinclus • Błotniak stawowy Circus aeruginosus • Derkacz Crex crex • Dzięcioł białogrzbiety Dendrocopos leucotos • Dzięcioł średni Dendrocopos medius • Dzięcioł czarny Dryocopus martius • Muchołówka białoszyja Ficedula albicollis • Muchołówka mała Ficedula parva • Sóweczka Glaucidium passerinum • Żuraw Grus grus • Bielik Haliaeetus albicilla • Gąsiorek Lanius collurio • Lerka Lullula arborea • Rybołów Pandion haliaetus • Trzmielojad Pernis apivorus • Dzięcioł trójpalczasty Picoides tridactylus • Dzięcioł zielonosiwy Picus canus • Rybitwa rzeczna Sterna hirundo • Puszczyk uralski Strix uralensis • Jarzębatka Sylvia nisoria • Drozd obrożny Turdus torquatus
Produkty charakterystyczne dla regionu to m.in.:
Prozaiki
To placki mączne, z dodatkiem sody oczyszczonej, potocznie nazywanej kiedyś „prozą”. Tradycja ich wyrobu sięga już ponad 150 lat.
Fuczki
To proste i tradycyjne danie z naturalnych produktów na bazie kiszonej kapusty.
Hreczanyki
Regionalne danie na bazie kaszy gryczanej i mięsa mielonego.
Stolniki
Rodzaj pierogów, których głównym składnikiem jest ziemniak.
Zarzucajka
Prosty posiłek składający się z ziemniaków, marchwi, cebuli i słoniny.
Juszka
Rodzaj regionalnego kompotu otrzymywanego z suszonych owoców. Najczęściej do przyrządzenia napoju wykorzystuje się jabłka, gruszki i śliwki.
Imprezy kulturalne organizowane w regionie promujące tradycje i produkty lokalne to m.in.:
Sanocki Jarmark Jest to impreza kulturalna o wieloletniej tradycji organizowana w Sanoku, wcześniej pod nazwą Jarmark Ikon (eksponujący głównie sztukę ikonopisarską, z której znany jest Sanok oraz Bieszczady). Obecnie wydarzenie jest okazją do to prezentacji sanockich, bieszczadzkich oraz podkarpackich pracowni ikon, artystów ludowych i rzemieślników: garncarzy, kronikarzy, kowali, pszczelarzy, malarzy. Towarzyszy temu degustacja potraw i nalewek regionalnych.
Bartnik Ziemi Sanockiej Od kilku jat w Sanoku odbywa się również Powiatowe Święto Miodu, czyli Bartnik Ziemi Sanockiej. Jest to doskonała okazja do nabycia i skosztowania różnego rodzaju miodów oraz degustacji potraw regionalnych, obejrzenia nowoczesnego sprzętu pszczelarskiego. Organizowane są również konkursy na: najlepszy produkt pszczelarski, wypiek z chleba i ciasto z miodem. Podczas imprezy odbywają się również wykłady związane z historią regionu Ziemi Sanockiej, pszczelarstwem oraz dziedzictwem kulturowym regionu. Park Krajobrazowy Gór Słonnych
Park Krajobrazowy Gór Słonnych, to jedna z największych atrakcji regionu. Ta pokryta w ponad 70% terenami leśnymi forma ochrony przyrody, charakteryzuje się wyjątkowymi walorami przyrodniczymi i krajobrazowymi. Dla ochrony ścisłej, w parku wyznaczono aż 9 rezerwatów przyrody, chroniących cenne gatunki zwierząt i roślin. W parku atrakcję stanowią także naturalnie występujące źródła słonej wody, skąd nazwa Gór Słonnych. Poza aspektami przyrodniczymi, obszar obfituje w liczne zabytki kulturowe w postaci wielu drewnianych cerkwi, czy też dawnych obecnie opuszczonych wiosek. Park krajobrazowy oferuje wiele kilometrów szlaków pieszych oraz szlaków rowerowych wraz ze słynnym szlakiem „Zielone Bieszczady”.
Ekomuzeum „Hołe”
Ekomuzeum, to sieć cennych przyrodniczo i kulturowo obiektów obrazujących osiągnięcia rdzennych mieszkańców. Podążając wzdłuż szlaku, turyści mają możliwość podziwiania walorów przyrody w postaci rezerwatu, pomnika przyrody oraz ścieżki przyrodniczo-edukacyjnej. Odwiedzający na trasie odnajdą także liczne zabytki kulturowe, jak, na przykład cerkwie wraz z cmentarzami.
Svensson L., Mullarney K., Zetterström D., „Przewodnik Collinsa Ptaki”, Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2012
Strony internetowe:
http://www.gdos.gov.pl/files/artykuly/5067/instrukcja_wypelniania_sdf.zip
http://natura2000.gdos.gov.pl/
http://www.widoczek.nets.pl/
http://obszary.natura2000.org.pl/
http://www.zpkprzemysl.pl/
http://www.slonecznebieszczady.pl/
http://wakacjezdzieciakiem.pl/
http://aktualnosciturystyczne.pl/
http://www.bieszczady.net.pl/
http://bistro24.pl/
http://www.wykop.pl/
http://geoserwis.gdos.gov.pl/
Obszar Natura 2000 Pogórze Przemyskie obejmuje fragment najbardziej wysuniętych na zachód pogórzy Karpat Wschodnich - Pogórza Przemyskiego i Pogórza Dynowskiego. Pod względem przyrodniczym jest to najlepiej zachowany obszar pogórzy w Polsce. Ponad 50% powierzchni obszaru zajmują lasy. Najliczniej występuje buk, jodła, świerk, jawor i wiąz górski. Często spotykane są grądy i murawy kserotermiczne. Warto wspomnieć także o naturalnym zachowanym stanowisku brzozy czarnej w Reczpolu. Region jest słabo zaludniony, większość osadnictwa kumuluje się w dolinach rzek, gdzie rozwija się rolnictwo ekstensywne. Największe miasto – Przemyśl – liczy około 65 tys. mieszkańców. Wśród najciekawszych zabytków znajdują się budynki sakralne: kościoły i cerkwie.
Pogórze Przemyskie charakteryzuje się występowaniem bardzo zróżnicowanych gatunków roślin i zwierząt. Na tym terenie występuje około 30 gatunków rzadkich ptaków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Ptasiej. Gatunki zwierząt z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, występujące na obszarze Natura 2000 Pogórze Przemyskie: Ptaki • Włochatka Aegolius funereus • Zimorodek Alcedo atthis • Orzeł przedni Aquila chrysaetos • Orlik krzykliwy Aquila pomarina • Jarząbek Bonasa bonasia • Puchacz Bubo bubo • Rybitwa białowąsa Chlidonias hybridus • Bocian biały Ciconia ciconia • Bocian czarny Ciconia nigra • Gadożer Circaetus gallicus • Błotniak stawowy Circus aeruginosus • Błotniak zbożowy Circus cyaneus • Błotniak łąkowy Circus pygargus • Derkacz Crex crex • Dzięcioł białogrzbiety Dendrocopos leucotos • Dzięcioł średni Dendrocopos medius • Dzięcioł białoszyi Dendrocopos syriacus • Dzięcioł czarny Dryocopus martius • Muchołówka białoszyja Ficedula albicollis • Muchołówka mała Ficedula parva • Sóweczka Glaucidium passerinum • Żuraw Grus grus • Bielik Haliaeetus albicilla • Bączek Ixobrychus minutus • Gąsiorek Lanius collurio • Rybołów Pandion haliaetus • Trzmielojad Pernis apivorus • Dzięcioł trójpalczasty Picoides tridactylus • Dzięcioł zielonosiwy Picus canus • Zielonka Porzana parva • Puszczyk uralski Strix uralensis • Jarzębatka Sylvia nisoria • Łęczak Tringa glareola
Produkty regionalne wpisane na listę produktów tradycyjnych: Dereń kiszony podkarpacki Dereń jadalny, to krzew rosnący przede wszystkim w lasach grabowych i dębowych. Owoce tego krzewu są owalne lub gruszkowe koloru czerwonego, białego bądź żółtego. Z owoców przygotowuje się kompoty i dżemy. Niedojrzałe owoce kisi się w beczkach, podobnie jak ogórki. Taka metoda przyrządzania derenia jadalnego znana jest już od około 200 lat. Podkarpacki miód spadziowy Gęsty, ciemnobrązowy miód pozyskiwany jest tylko w niektórych miejscach, w tym w rezerwatach znajdujących się na terenie obszaru Natura 2000 Pogórze Przemyskie. Imprezy kulturalne organizowane w regionie promujące tradycje i produkty lokalne to m.in.: Podkarpacki Festiwal Derenia Jest to jedyne takie święto w Polsce i odbywa się w Arboretum w Bolestraszycach, w gminie Żurawica od 2012 roku. Podczas imprezy można skosztować przysmaków przygotowywanych z „polskiej oliwki” m.in.: dereniówki, konfitur z derenia, kompotów, czy słynnego derenia kiszonego, a także wziąć udział w konferencji naukowej pogłębiającej wiedzę na temat derenia i innych mniej znanych roślin jadalnych. Podkarpackie Święto Miodu Od 10 lat odbywa się jesienią w Rzeszowie. Imprezie towarzyszą konkursy na: „Najlepsze pasieki amatorskie i towarowe Podkarpacia”, „Miody pitne i nalewki miodowe wytwarzane w gospodarstwach pasiecznych”. Przybyli goście degustując różne rodzaje miodu oddają swój głos na najsmaczniejszy w ramach konkursu „Który miód najlepiej smakuje?”. Pszczelarze mogą pogłębić swoją wiedzę o właściwościach miodu oraz podyskutować o problemach związanych z branżą biorąc udział w organizowanych wykładach. Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego
Park Krajobrazowy powstał w 1991 roku i zajmuje powierzchnię prawie 62 000 ha. Same lasy zajmują około 64% powierzchni Parku. Pogórza przecinają czyste wody rzek i potoków. Największe rzeki, to San wraz z jej dopływem – rzeką Wiar. Nad Wiarem zobaczyć można odkrywki fliszu karpackiego. Wędrując przez teren Parku natknąć się można na step łąkowy. W Parku Krajobrazowym znajdują schronienie cenne gatunki ptaków. Na terenie Parku istnieją liczne rezerwaty i inne formy ochrony przyrody.
Cerkiew w Kruhelu Wielkim
Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Kruhelu Wielkim jest jednym z wielu zabytków znajdujących się na Szlaku Architektury Drewnianej. Jest uznawana za jedną z najstarszych w Polsce, choć data jej powstania nie jest znana (szacuje się, że wzniesiono ją na początku XVII w.). Po 1946 roku cerkiew niszczała, a dopiero w 1988 roku zaczęto ją restaurować. Przy cerkwi stoi drewniana dzwonnica pochodząca z XVIII wieku.
Cerkiew w Piątkowej
Drewniana cerkiew w Piątkowej wybudowana w roku 1732, to jedna z najpiękniejszych cerkwi w południowo-wschodniej części Polski. Ciekawym elementem cerkwi jest jej zwieńczenie „cebulastymi” kopułami.
Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej
Muzeum powstało w 2005 roku i ukazuje dzieje Przemyśla od przełomu IX i X w., przez okres średniowiecza, aż do roku 1945. Wystawy w muzeum podzielone są tematycznie. Można oglądnąć tu meble, obrazy o tematyce balistycznej, stroje mody męskiej z XIX i XX wieku, sztukę religijną polską i ukraińską – ikony, rzeźby itp.
P. Kunysz. Pogórze Przemyskie i Dynowskie, Przyroda polskich Karpat. Przewodnik krajoznawczy. Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, Marki 2013.
L. Svensson, K. Mullarney, D. Zetterström. Przewodnik Collinsa, Ptaki. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2012. E. Bezzel. Ptaki, Leksykon. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2000.
Strony internetowe:
http://geoserwis.gdos.gov.pl/mapy/
http://natura2000.gdos.gov.pl/
http://www.gdos.gov.pl/files/artykuly/5067/instrukcja_wypelniania_sdf.zip
http://ine.eko.org.pl/
http://obszary.natura2000.org.pl
http://www.zpkprzemysl.pl/
http://www.twojebieszczady.net/warto/ulucz.php
http://www.soborcerkiew.net/
http://www.wrotakarpat.com/
http://www.posada-rybotycka.pl/
http://zamki.res.pl/krasiczyn.htm
http://www.kalwariapaclawska.pl/
http://www.blizne.wiara.org.pl
http://www.muzeum.przemysl.pl/
http://www.minrol.gov.pl
Obszar Natura 2000 Dorzecze Górnego Sanu obejmuje rzekę San od zapory w Myczkowcach aż do Sanoka. Zawiera również dopływy Sanu (nie na całej długości): potok Olszanka, potok Hoczewka, potok Osława oraz dopływy Osławica i Kalniczka (Tarnawka), potok Sanoczek. San jest rzeką meandrującą, jego szerokość waha się między 60, a 120 m. Brzegi rzeki porośnięte są wierzbami. Na odcinku między miejscowościami Pisarowce – Markowce występują szerokie łęgi wierzbowe – wierzba biała i krucha, a w Markowcach grądy ze starymi grabami. Znaczny wpływ na warunki hydrologiczne oraz parametry wody mają zapory w Solinie i Myczkowcach.
Żyje tutaj wiele gatunków ryb, z czego 9 wpisanych jest do II Załącznika Dyrektywy Siedliskowej. Dorzecze Sanu pełni ważną rolę w procesie rozmnażania ryb wędrownych. Jest to najważniejsze miejsce tarliskowe cennych gatunków. Siedliska przyrodnicze z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej, występujące na obszarze Natura 2000 Dorzecze Górnego Sanu: (*) siedliska priorytetowe • Pionierska roślinność na kamieńcach górskich potoków • Murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea) - priorytetowe są tylko murawy z istotnymi stanowiskami storczyków • Ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium) • Niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris) • Źródliska wapienne ze zbiorowiskami Cratoneurion commutati* • Kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion) • Żyzne buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion, Galio odorati-Fagenion) • Grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum) • Jaworzyny i lasy klonowo-lipowe na stokach i zboczach (Tilio plathyphyllis-Acerion pseudoplatani)* • Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe)* Gatunki zwierząt z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej występujące na obszarze Natura 2000 Dorzecze Górnego Sanu: (*) gatunki priorytetowe Bezkręgowce • Skójka gruboskorupowa Unio crassus Kręgowce Ryby i kręgouste • Boleń Aspius aspius • Brzanka Barbus peloponnesius • Koza Cobitis taenia • Głowacz białopłetwy Cottus gobio • Kiełb białopłetwy Gobio albipinnatus • Kiełb Kesslera Gobio kessleri • Minóg strumieniowy Lampetra planeri • Łosoś atlantycki Salmo salar • Różanka Rhodeus sericeus amarus Ssaki • Wydra Lutra lutra
Produkty charakterystyczne dla regionu to m.in.:Prozaiki
To placki mączne, z dodatkiem sody oczyszczonej, potocznie nazywanej kiedyś „prozą”. Tradycja ich wyrobu sięga już ponad 150 lat.
Fuczki
To proste i tradycyjne danie z naturalnych produktów na bazie kiszonej kapusty.
Hreczanyki
Regionalne danie na bazie kaszy gryczanej i mięsa mielonego.
Stolniki
Rodzaj pierogów, których głównym składnikiem jest ziemniak.
Zarzucajka
Prosty posiłek składający się z ziemniaków, marchwi, cebuli i słoniny.
Juszka
Rodzaj regionalnego kompotu otrzymywanego z suszonych owoców. Najczęściej do przyrządzenia napoju wykorzystuje się jabłka, gruszki i śliwki.
Imprezy kulturalne organizowane w regionie promujące tradycje i produkty lokalne to m.in.:
Sanocki Jarmark
Jest to impreza kulturalna o wieloletniej tradycji organizowana w Sanoku, wcześniej pod nazwą Jarmark Ikon (eksponujący głównie sztukę ikonopisarską, z której znany jest Sanok oraz Bieszczady). Obecnie wydarzenie jest okazją do prezentacji sanockich, bieszczadzkich oraz podkarpackich pracowni ikon, artystów ludowych i rzemieślników: garncarzy, kronikarzy, kowali, pszczelarzy, malarzy. Towarzyszy temu degustacja potraw i nalewek regionalnych.
Bartnik Ziemi Sanockiej
Od kilku jat w Sanoku odbywa się również Powiatowe Święto Miodu, czyli Bartnik Ziemi Sanockiej. Jest to doskonała okazja do nabycia i skosztowania różnego rodzaju miodów oraz degustacji potraw regionalnych, obejrzenia nowoczesnego sprzętu pszczelarskiego. Organizowane są również konkursy na: najlepszy produkt pszczelarski, wypiek z chleba i ciasto z miodem. Podczas imprezy odbywają się również wykłady związane z historią regionu Ziemi Sanockiej, pszczelarstwem oraz dziedzictwem kulturowym regionu. Zapora w Myczkowcach
Zapora przegradza rzekę San i wraz ze zbiornikiem Solina tworzy Zespół Elektrowni Wodnych. Ma 460 m długości i 17,5 m wysokości. Budowa zapory w Myczkowcach rozpoczęła się w okresie międzywojennym, a zakończyła dopiero z końcem lat 50 XX w. Utworzone jezioro ma powierzchnię 2 km2. Żyją w nim pstrągi, trocie, lipienie, okonie, szczupaki, klenie.
Centrum Promocji Obszarów Natura 2000 w Myczkowcach
Celem Centrum jest propagowanie, informowanie i popularyzacja sieci Natura 2000. Centrum w czynny sposób stara się zwiększyć świadomość społeczeństwa na temat programu Natura 2000. Myczkowce, to idealne miejsce do powstania takiego centrum, bowiem znajduje się w pobliżu trzech obszarów Natura 2000.
Bobrowe Jeziorko
Jeziorko powstało na miejscu nieistniejących już wsi – Huczwice i Sukowate. Miejsce zostało przeznaczone do wysiedlenia bobrów, które zakończyło się sukcesem. Specyficzny wygląd i charakter nadają temu miejscu wystające z jeziora pnie drzew.
http://natura2000.gdos.gov.pl
http://geoserwis.gdos.gov.pl/mapy/
http://ine.eko.org.pl
http://obszary.natura2000.org.pl/
http://www.gdos.gov.pl/files/artykuly/5067/instrukcja_wypelniania_sdf.zip
http://www.esolina.pl/index.php/pages/p/12
http://www.parafia-zagorz.pl/
http://www.zagorz.pl/wizytowka.php4
http://pl-pl.facebook.com/pages/Centrum-Promocji-Obszar%C3%B3w-Natura-2000-w-Myczkowcach/1398489307084799?id=1398489307084799&sk=info
http://andrzej-banach.eu/szlaki-turystczne/bieszczady/jeziorko-bobrowe/
http://www.sztetl.org.pl/pl/article/lesko/12,cmentarze/1650,cmentarz-ul-slowackiego-/
http://www.muzeum.sanok.pl/
http://www.minrol.gov.pl/
Obszar Natura 2000 Puszcza Knyszyńska to jeden z niewielu obszarów europejskich, który nie został w znaczącym stopniu przekształcony w wyniku działalności człowieka. To także jeden z największych leśnych terenów w naszym kraju, którego powierzchnia ciągle się powiększa. Puszcza Knyszyńska to jednak nie tylko rozległe kompleksy leśne. To także tereny uprawne, łąki czy torfowiska. Obszar jest szczególnie urokliwym miejscem ze względu na ukształtowanie terenu. Urozmaicona rzeźba terenu w postaci licznych dolin, niecek, wydm oraz sandrów, powstała wskutek topnienia lądolodu. Puszcza Knyszyńska jest niezwykle atrakcyjnym regionem pod kątem turystycznym. Liczne szlaki turystyczne, rowerowe i kajakowe przebiegają przez malownicze doliny i wzniesienia. Region posiada bardzo bogatą ofertę noclegową. Dodatkowo oprócz licznych hoteli, pensjonatów i pokoi gościnnych, dobrze rozwinięta jest sieć gospodarstw agroturystycznych.
Pod kątem przyrodniczym obszar jest niezwykle cenny. Udokumentowano występowanie około 850 gatunków roślin naczyniowych. Flora puszczy wykazuje unikatowy charakter, bowiem w przeciwieństwie do większości terenów nizinnych kraju, dominują iglaste zbiorowiska leśne. Występowanie borów sosnowo-świerkowych jest ściśle powiązane ze stosunkowo surowym klimatem tej części Polski. Oprócz zadrzewień iglastych występują także lasy liściaste z największym udziałem brzozy, dębu czy olszy. W regionie szczególnie cenna jest ornitofauna, gdyż w puszczy wyróżniono w załączniku do Dyrektywy Ptasiej blisko 70 gatunków ptaków. Gatunki zwierząt z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, występujące na obszarze Natura 2000 Puszcza Knyszyńska: Ptaki • Krogulec Accipiter nisus • Trzciniak Acrocephalus arundinaceus • Włochatka Aegolius funereus • Zimorodek Alcedo atthis • Cyraneczka Anas crecca • Świergotek polny Anthus campestris • Orlik krzykliwy Aquila pomarina • Sowa błotna Asio flammeus • Jarząbek Bonasa bonasia • Bąk Botaurus stellaris • Puchacz Bubo bubo • Lelek Caprimulgus europaeus • Dziwonia Carpodacus erythrinus • Sieweczka rzeczna Charadrius dubius • Sieweczka obrożna Charadrius hiaticula • Bocian biały Ciconia ciconia • Bocian czarny Ciconia nigra • Gadożer Circaetus gallicus • Błotniak stawowy Circus aeruginosus • Błotniak zbożowy Circus cyaneus • Błotniak łąkowy Circus pygargus • Siniak Columba oenas • Kraska Coracias garrulus • Derkacz Crex crex • Łabędź krzykliwy Cygnus cygnus • Dzięcioł białogrzbiety Dendrocopos leucotos • Dzięcioł średni Dendrocopos medius • Dzięcioł czarny Dryocopus martius • Ortolan Emberiza hortulana • Kobuz Falco subbuteo • Muchołówka białoszyja Ficedula albicollis • Muchołówka mała Ficedula parva • Kszyk Gallinago gallinago • Dubelt Gallinago media • Sóweczka Glaucidium passerinum • Żuraw Grus grus • Bielik Haliaeetus albicilla • Bączek Ixobrychus minutus • Gąsiorek Lanius collurio • Rycyk Limosa limosa • Strumieniówka Locustella fluviatilis • Lerka Lullula arborea • Słowik szary Luscinia luscinia • Podróżniczek Luscinia svecica • Kania ruda Milvus milvus • Pliszka cytrynowa Motacilla citreola • Orzechówka Nucifraga caryocatactes • Trzmielojad Pernis apivorus • Wójcik Phylloscopus trochiloides • Dzięcioł trójpalczasty Picoides tridactylus • Dzięcioł zielonosiwy Picus canus • Zielonka Porzana parva • Kropiatka Porzana porzana • Wodnik Rallus aquaticus • Rybitwa rzeczna Sterna hirundo • Jarzębatka Sylvia nisoria • Cietrzew Tetrao tetrix • Łęczak Tringa glareola • Samotnik Tringa ochropus • Droździk Turdus iliacus • Dudek Upupa epops
Kiszka ziemniaczanaKiszka ziemniaczana to tradycyjne danie kuchni podlaskiej. Podstawowym składnikiem potrawy jest drobno utarty ziemniak, do którego dodaje się przyrumienioną cebulę oraz mąkę. Otrzymaną masę uzupełnia się także jajami, czosnkiem oraz przyprawami. Następnie mieszaninę składników umieszcza się we flakach i po obu stronach szczelnie wiąże grubą nicią. Po nakłuciu powierzchni powstałej kiszki, całość piecze się do uzyskania przyrumienionej powierzchni.
Chłodnik podlaski
Chłodnik podlaski to rodzaj regionalnego barszczu, na bazie młodych buraków czerwonych. Warzywa te gotuje się do miękkości dodając soku z cytryny oraz soli. Po ostygnięciu wywaru z buraków, dla otrzymania jasnej barwy, dodaje się mleko bądź kefir, a także kwas buraczany. Dla smaku chłodnik uzupełnia się posiekanym ogórkiem, szczypiorkiem oraz koperkiem.
Pierekaczewnik
Pierekaczewnik to rodzaj ciasta ze słodkim bądź mięsnym nadzieniem. Do przygotowania ciasta używa się typowych składników czyli mąki, żółtek jaj, letniej wody oraz soli. Z pomieszanych składników wyrabia się jednolitą masę, dzieli na dowolną ilość części i rozwałkowuje na bardzo cienkie placki. Wszystkie cienkie placki smaruje się masłem i układa jedno na drugim. Na wierzchnią warstwę nakłada się nadzienie słodkie w postaci twarogu bądź jabłek, lub mięsne czyli pokrojoną i przyprawioną wołowiną bądź baraniną. Całość skręca się do wewnątrz i piecze około dwie godziny.
Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej im. profesora Witolda Sławińskiego
Park Krajobrazowy to rozległy obszar, gdzie dominują iglaste kompleksy leśne, porastające urozmaicony pod względem geomorfologicznym teren. W tym urokliwym miejscu na zwiedzających oprócz charakterystycznych lasów, polodowcowych form terenu w postaci dolin, niecek oraz sandrów czekają również walory kulturowe. Turyści preferujący aktywny wypoczynek, mają możliwość rekreacji korzystając z licznych szlaków pieszych, rowerowych, a także wodnych. W parku znakomicie rozwinięta jest baza noclegowa, w szczególności w postaci gospodarstw agroturystycznych. Dodatkową atrakcję stanowi możliwość zgłębienia wiedzy przyrodniczej regionu poprzez wizytę w siedzibie parku w Supraślu, gdzie zgromadzono interesujące ekspozycje.
Meczet w Kruszynianach
To najstarszy tatarski meczet w Polsce. Dokładna data budowy drewnianej świątyni nie jest znana, lecz szacuje się że obecny meczet wzniesiono w drugiej połowie XVIII wieku, w miejscu poprzedniej budowli.
Arboretum w Kopnej Górze
Arboretum to niewielkich rozmiarów park leśny wraz z ogrodem botanicznym, gdzie występuje około 350 gatunków drzew i krzewów. Na tym obszarze odwiedzający mają możliwość oglądania zarówno naturalnych siedlisk, jak i bogatych zbiorowisk roślinnych, naturalnie niewystępujących w naszym kraju.
Park leśny „Silvarium” w Poczopku
Park leśny w miejscowości Poczopek, to kolejne miejsce w Puszczy Knyszyńskiej, gdzie można podziwiać walory przyrodnicze regionu. Wędrując szlakami parku, turyści mają okazję do napotkania różnych ciekawych obiektów. Wzdłuż tras rozmieszczono punkty oraz plansze informacyjne, pełniące funkcję edukacyjną. Uroku temu miejscu dodają liczne malownicze widoki, rzeźby, chaty oraz nowo udostępniona atrakcja tzw. „Park Megalitów” czyli zbiór polodowcowych głazów narzutowych. Do najbardziej malowniczych punktów parku wiodą specjalne ścieżki zwane „Leśnymi Wędrownicami”, udostępnione zarówno dla spacerowiczów jak i rowerzystów.
Muzeum ikon w Supraślu
Muzeum w Supraślu to miejsce, gdzie zgromadzono około 1200 okazów prawosławnej sztuki sakralnej. Odwiedzając muzeum podziwiać można liczne ikony, freski oraz przedmioty sakralne. Na uwagę zasługuje fakt, że wszystkie zbiory są przedstawione w sposób interaktywny. Ekspozycjom towarzyszy oprawa świetlna, obrazowa oraz efekty dźwiękowe. Zgłębianie wiedzy o prawosławnej sztuce jest możliwe także poprzez oglądanie filmów edukacyjnych o historii świątyni, czy sztuce tworzenia ikon.
W przygotowaniu W przygotowaniu Literatura:
Svensson L., Mullarney K., Zetterström D., „Przewodnik Collinsa Ptaki”, Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2012
Strony internetowe:
http://www.gdos.gov.pl/files/artykuly/5067/instrukcja_wypelniania_sdf.zip
http://www.zielonewrota.pl/
http://atrakcjepodlasia.pl/atrakcje-turystyczne
http://atrakcjepodlasia.pl/tradycje-kuchnia
http://natura2000.gdos.gov.pl/
http://geoserwis.gdos.gov.pl/
http://obszary.natura2000.org.pl/